تأثیر بازی کردن بر شخصیت کودکان

تأثیر بازی کردن بر شخصیت کودکان : کودک شما می تواند به طور فرضی با دشمنان تخیلی بجنگد یا با عروسک های خود بازی کند. در این نوع بازی این مهم است که فرزند شما در حال استفاده از قوه تخیل اش می باشد و همین باعث میشود تا بتواند این قوه را به مرور زمان پرورش دهد.

 معمولا پدر و مادر‌ها علاوه بر لذت بردن از صحنه بازی کردن فرزندان‌شان، به آن به عنوان زنگ تفریحی برای خودشان هم نگاه می‌کنند تا بتوانند کمی از شیطنت بچه‌ها آسوده شوند و استراحت کنند. اما شاید گاهی آنها یادشان برود که همین بازی‌ها هستند که نقش بزرگی در پرورش شخصیت کودک دارند. به همین دلیل ما در چند نکته تأثیر بازی کردن را بر سلامت روحی و شخصیت کودک برای‌‌تان آورده‌ایم.

گاهی بزرگتر‌ها در میان اتفاقات روزمره زندگی یاد‌شان می‌رود که باید با کودک‌شان با توجه به سنش رفتار کنند و ناخود‌آگاه از او توقع درک بیشتری دارند. اما باید یادتان باشد که برای کودکان فلسفه نگویید و برای‌شان از قانون و ادب و آیین حرف نزنید. آنها را رها کنید تا کودکی کنند!

کودکی کردن، همان خنده‌های بلندی است که گاه کشیده و گاه بریده بریده از او در می‌آید. کودکی کردن، همان گریه های بی بهانه و با بهانه‌های کوچک است. کودکی کردن، در آوردن صداهای بلند نامفهوم و پیچیدن در کنج کنج خانه و بازی‌های یکسره و ناتمام است.

کودک را رها کنید تا بازی کند؛ چه تنها، چه با برادر و خواهر خود. همچنین او را رها کنید تا بازی کند با فرزندان فامیل و آشنایان، با فرزندان دوستان‌تان و یا با همسالان بیگانه. شما اگر در پی نیازهای او مانند خانه و زندگی هستید او نیز به صورت غریزی در پی نیازهای خویش است.
 تأثیر بازی کردن بر شخصیت کودکان

از جمله فوایدی که بازی کردن برای کودک شما دارد:

  • بازی کردن قوه تخیل او را پی ریزی می‌کند.
  • بازی مهارت‌های اجتماعی او را ارتقا می‌بخشد.
  • بازی رشد جسمانی او را افزایش می‌دهد.
  • بازی به کودک کمک می‌کند تا هیجان خود را تخلیه کند.

بازی پیشه بچه هاست. دکتر لیندا آکردولو استاد روان‌شناسی دانشگاه کالیفرنیا و نویسنده کتاب ذهن و نشانه‌های رشد کودک (Baby mind و Baby signs) می‌گوید: بازی پیشه بچه هاست و به آن‌ها اجازه می‌دهد که آزادانه به تجربه دنیای پیرامونشان و دنیای احساسات درونشان بپردازند. شاید بازی به نظر شما یک فعالیت صرفاً کودکانه بیاید اما در واقع چیزی بیش از این هاست – حل مشکلات، تقویت مهارت، غلبه بر چالش‌های فیزیکی و روانی – و فرا‌تر از چیزی است که به نظر می‌رسد. در زیر برخی از چیز‌هایی که کودکتان با بازی تجربه کرده و می‌آموزد به همراه شیوه‌هایی برای افزایش فواید بازی آمده است.

اسباب بازی مناسب بازی کودکان

۱-اسباب بازی که حس کنجکاوی کودک را برانگیزد.

۲- اسباب بازی مناسب است که پنج حس کودک را تقویت کند.

۳- اسباب بازی های خشن، کودک را به سمت رفتار خشونت آمیز می برد.

۴- اسباب بازی کودکان  تا ۳ سالگی نباید به حدی کوچک باشد که وقتی کودک آن را به داخل دهان می برد باعث خفگی و بستن مجاری هوای وی شود.

۵-دقت کنید اسباب بازی از سرب نباشد چون سرب به علت نرمی زیاد به دست کودک مالیده می شود و با خوردن دستانش وارد بدنش می شود و باعث مسمومیت تدریجی کودک می شود. همچنین روزنامه ها و نشریات هم سرب دارند اگر کودک آنها را بخورد سرب از طریق آنها هم وارد بدنش می شود.

۶-اسباب بازی خوب، اسباب بازی است که کودک را به فکر کردن وادار کند ( بازی فکری ) و تخیل وی را رشد دهد و او را با مفاهیم مختلف شکل و رنگ و … آشنا کند.
نکته مهم: اسباب بازی مناسب برای کودک اسباب بازی است که خود کودک بازی کند نه اینکه اسباب بازی، بازی کند و کودک تماشایش کند. اسباب بازی هایی که کودک میتواند بنابر ذوق و سلیقه خود به ان شکل دهد مناسب است چون به رشد و خلاقیت کودک کمک می کند.

۷-خمیربازی باعث رشد خلاقیت در کودکان می شود.

۸-عروسکهای پارچه ای و نرم برای کودکان جالب است و باعث رشد قدرت تکلم آن ها می شود.

۹-لگو و مکعب سازی به قدرت و افزایش مهارت و هماهنگی بین دست و چشم کمک می کند.

نقش شما هنگام بازی با او
ویپفلر می‌گوید: «خوب است به کودکتان اجازه بدهید که بازی را هدایت کند.» به کودکتان در چارچوب ایمنی و محدودیت‌های زمانی اجازه بدهید تعیین کند که چه کار کنید و چگونه آن را انجام دهید. با این کار او فرصتی برای آزمون قضاوت‌هایش می‌یابد و به او کمک می‌کند که به شما نشان دهد به چه چیزی علاقه دارد. به او ملحق شوید و با او بازی کنید، اما فقط وقتی که از شما دعوت به بازی کرد. وقتی به شما اجازه می‌دهد که وارد دنیای تخیلی‌اش شوید کنترل کامل بازی را به او بدهید. در زندگی واقعی شاید این مسئولیت با شما باشد، اما دنیای بازی متعلق به اوست.
با توجه کردن به کودکتان هنگام بازی، اعتماد بنفس را در او ایجاد می‌کنید. برای مثال، وقتی همراه با او تخیل و وانمود می‌کنید، به او نشان می‌دهید که دنیای تخیلی‌اش را قبول دارید و اینکه چیزی که او به آن علاقه دارد، برای شما جالب است و برای اهمیت دارد.