بد غذایی کودکان

بد غذایی کودکان : برخی از والدین برای افزودن مواد غذایی تازه به رژیم غذایی فرزندشان خوراندن مواد غذایی رقیق با شیشه شیر را متوقف می کنند که نتیجه اش بد غذایی آنها است. اما یافته های تازه نشان می دهند، تاثیر شخصیت کودک در بد غذایی او بسیار بیشتر از نوع غذا است.محققان معتقدند مبارزه کردن با بد غذایی کودک، خطر تشدید شدن این مشکل را افزایش می دهد.

دکتر کامرون مودینگ، استاد مدرسه تغذیه دانشگاه والنسیا و سرپرست این مطالعه گفت:” برخی از نوزادان از هفته های نخست زندگی به مواد غذایی، تغییرات و رویدادهای تازه واکنش مثبت نشان می دهند، در حالی که تعدادی از آنها چنین نیستند. “

او افزود:” اما نتایج تعداد اندکی از بررسی ها نشان داده اند، نوزادان پس از مشاهده و مصرف مواد غذایی تازه واکنش منفی نشان می دهند. “

مودینگ و همکاران اش پس از مطالعه بر روی بیش از ۱۳۶ نوزادی که در ۱۸ ماهه نخست زندگی مواد غذایی تازه مصرف کردند دریافتند، شخصیت نوزادان تاثیر زیادی بر بد غذایی کودکان می گذارد.

استاد مدرسه تغذیه دانشگاه والنسیا ادامه داد:” والدین نباید از پرخاش کردن فرزندان در نتیجه گرفتن شیشه شیر و افزودن مواد غذایی تازه به رژیم غذایی نا امید شوند. آنها باید کودکان را به پیروی کردن از رژیم غذایی سالم و متنوع عادت دهند. “

یافته های متعدد دانشمندان آمریکایی نیز نشان می دهند، نوزادان و کودکان در نتیجه پیگیری و تلاش های دراز دامن والدین می آموزند مواد غذایی که دوست ندارند را به راحتی بخورند. “

دلایل بدغذایی کودکان

ابتدا باید علت بدغذایی یا کم خوراکی کودک خود را بفهمیم. برای فهم علت، زیاد راه دوری نروید، علت را عموما در رفتار و شیوه های فرزندپروری خود راحت تر می توانید پیدا کنید. در واقع به غیر از علت بیمار بودن کودک، مانند عفوت مجاری ادراری یا بیماری های دیگر، که می تواند بر تغذیه کودک تاثیر منفی بگذارد، سایر علل به مسائل والدینی مربوط می شود.

برای آنکه کمی در این زمینه کمک تان کرده باشیم، در ادامه، به ذکر چند نوع رفتارها، که گرایش به کم اشتهایی را در کودک افزایش می دهد، اشاره می کنیم:
۱- مادر یا دیگر مراقبین کودک به دفعات از غذا به عنوان ابزاری برای تنبیه کودک استفاده می کنند. مثلا او را مجبور می کنند غذایی را که دوست ندارد بخورد، کودک نیز این عمل را می آموزد و لجبازی خود را از طریق غذا نخوردن نشان می دهد.

۲- به ساعات غذا خوردن اهمیت داده نمی شود. رعایت دقیق ساعت غذا خوردن و داشتن برنامه غذایی، به کودک اهمیت خوردن غذا را نشان می دهد.

۳- سخت گیری بیش از حد در آداب تغذیه نیز غذا خوردن را در ذهن کودک تبدیل به عملی ملال آور می سازد. تا حدودی طبیعی است غذا از قاشق کودک بریزد یا تمایل داشته باشد از غذایی بیشتر و از غذایی دیگر کمتر بخورد، بنابراین نباید حتما اصرار داشت هر آنچه و به هرگونه که والدین می پسندند کودک نیز به همان طریق عمل کند.
 ۴- وقتی غذاخوردن در محیطی به دور از آرامش و همراه با کشمکش والدین با یکدیگر انجام می شود. در این هنگام نمی توان انتظار داشت کودک به حضور در این موقعیت تمایلی نشان دهد. زیرا وقت غذا خوردن، برای او همیشه تداعی کننده مشاجرات والدین خواهد بود.
۵- برخی مادران بیش از حد نگران غذا خوردن کودک هستند.
هنگامی که مادر آن به صورت افراطی نسبت به تغذیه کامل کودک اظهارنگرانی می کنند، معمولا با قاشق و ظرف غذا به دنبال کودکان راه می افتند و تصور می کنند با این عمل تغذیه کامل و مورد نظرشان امکانپذیر است؛ حال آنکه اصرار بیش از حد به غذا خوردناشتیاق کودک را از میان می برد و کودک از غذا به عنوان شیوه ای برای جلب توجه استفاده می کند.

۶- بی توجهی به استقلال طلبی کودک.
مخالفت در امر غذا خوردن می تواند نوعی میل به استقلال در کودک باشد، یعنی کودک دوست دارد خودش غذا بخورد و قاشق را به دست بگیرد و اگر مادر روی تمیزی و پاکیزگی بیش از حد تمرکز کند یا وسواس داشته باشد مبادا لباس های کودک کثیف شود یا غذا را روی زمین بریزد؛ یک کشمکش قدرت بین مادر و کودک به وجود می آید. از یک طرف مادر می خواهد کنترل اوضاع را به دست بگیرد و خودش به کودک غذا بدهد و از طرف دیگر کودک اصرار دارد خودش کارهایش را انجام دهد.

 یکی دیگر از عواملی که ممکن است موجب بی اشتهایی کودک شود، دندان درآوردن وی است. با اینکه این امر از لحاظ علمی موضوع ثابت شده ای نیست، اما بسیاری از مادران به تجربه مشاهده می کنند که فرزندشان کمی قبل از بیرون زدن دندان جدید نسبت به غذا بی میل می شود.

بهتر است تصورش را بکنید اگر ما نیز تنها چند دندان داشته باشیم و قسمتی از لثه مان نیز به خاطر درآمدن یک دندان جدید متورم و دردناک شده باشد،شاید میل چندانی به خوردن غذا نداشته باشیم.

 در این زمان ممکن است کودک بیشتر به خوردن غذاهای مایع و نرم مانند سوپ یا پوره علاقه داشته باشد یا اینکه غذاهایی که نیاز به گاز زدن و جویدن دارند مثل سیب زمینی یا هویج پخته، نان یا کباب را ترجیح دهند.

به گفته متخصصان کودک شاید هم در این شرایط کودک تنها غذاهای سرد مثل میوه، شیر یا بستنی را قبول کند. در هر حال بهتر است زیاد به او سخت نگیرید و غذاهایی را که بیشتر به آنها تمایل دارد در اختیارش قرار دهید. در عوض پس از گذشتن این دوره سعی کنید غذاهای مغذی تری برایش تهیه کنید.

  یکی از عواملی که موجب می شود کودک الگوی مشخص و مناسبی برای غذا خوردن داشته باشد این است که از همان ابتدای شروع غذای کمکی برنامه صحیحی را برای تغذیه او در نظر بگیرید. در شش ماهه اول پس از تولد به طور معمول تنها غذای کودک شیر مادر است و پس از آن به تدریج با غذاهای کمکی آشنا می شود.

 در پایان سال اول ۷۰ درصد انرژی مورد نیاز کودک از شیر و ۳۰ درصد آن توسط غذا تامین می شود. در طول سال دوم این نسبت به تدریج برعکس می شود تا در پایان سال دوم با قطع شیردهی، کودک تمام انرژی مورد نیاز خود را از غذا دریافت می کند.