پلاسنتا

پلاسنتا همان جفت می باشد که به عنوان چند سلول آغاز به کار می کند، و زمان زایمان وزنش به یک کیلوگرم می رسد.

تقریبا اندازه یک بشقاب غذاخوری.

جفت نه تنها وسیله بقا زندگی جنین در بارداری می باشد، بلکه بعد از زایمان هم برای پزشک بسیاری از مسائل را روشن می کند.

حالا که تخمک بارور شده و در لوله های رحم است، سلول ها به دو گروه تقسیم می شوند.

یعنی آن هایی که به نوزاد تبدیل می شوند، دیگرانی که باعث تشکیل جفت می شوند.

چند روز بعد از باروری تخمک، این سلول ها یا بلاستوسیست ها روی لایه آندومتر قرار می گیرند.

اینجا جوانه های بسیار کوچک سلول های جفت سرزده و خود را به دیواره ها می چسبانند و در نتیجه زندگی جفت شروع می شود.

کار پلاسنتا چیست؟

از اولین عملکردهای جفت، تولید هورمون های بارداری می باشد.

میزان فراوان پروژسترون، ماهیچه های رحم را آرام می کند و بارداری را حفظ می کند.

زمانی که بعد از نه ماه این میزان کم شد، نشانه ای برای انقباض رحم و شروع زایمان می شود.

هورومون های تولید شده دیگر استروژن و اچ سی جی می باشند که در اولین آزمایش جواب مثبت بارداری را نشان می دهند.

جفت به نوزاد اکسیژن رسانی می کند و دی اکسید کربن را دفع می کند.

هر چه که می خورید، با سیستم خونی به جفت می رسد.

جفت در واقع فیلتری می باشد که برای تصفیه مواد مضر مثل داروها، باکتری ها و برخی ویروس ها می باشد.

پلاسنتا پرویا : جفت سرراهی که جفت در این حالت نزدیک دهانه خروجی واژن متصل به دیواره رحم است.

پلاسنتا قدامی : جفت قدامی در واقع زمانیست که جفت در دیواره قدامی رحم لانه گزینی می کند.

پلاسنتا فوندال: جفت در این حالت به بخش فوقانی یعنی فوندوس رحم متصل می باشد.

پلاسنتا خلفی : که به دیواره خلفی رحم وصل می شود.

پلاسنتا اکرتا : پلاسنتا اکرتا یا جفت مهاجم حالتیست که جفت بیش از اندازه به جدار رحم نفوذ می کند و حتی شاخه های آن وارد لایه عضلانی رحم می شود.

بعد از زایمان همچنان منقبض شدن رحم ادامه دارد، جایی که جفت به آن چسبیده کوچکتر می شود.

جریان خون متوقف می شود و جفت جدا می شود. بعد از سزارین، جفت را بیرون می کشند. زمانی که نوزاد شروع به مکیدن شیر می کند، هورمون اکسی توسین آزاد می شود.

همین به رحم برای ادامه منقبض شدن کمک می کند و خونریزی کمتر شده و التیام می بخشد.

پلاسنتا چیست؟