علائم اوتیسم در نوزادان چیست؟
اوتیسم در نوزادان : راه و روشی برای تشخیص در سنین پایین هست؟
یکی از بزرگترین ترس های والدین ابتلا بودن به اوتیسم در کودکانشان است.
یک نگرانی قابل درک که البته نشان می دهد تعداد بچه های مبتلا به اوتیسم هم در حال افزایش است.
حال معیار تشخیص و علائم اوتیسم در نوزادان چیست؟
با وجود ترسی که در والدین می باشد، یک نکته ناامیدکننده ای که مدنظر است، اوتیسم تا ۳ سالگی علائمی نشان نمی دهد. ولی می توان چند موردی را به عنوان نشانه هایی در نظر گرفت :
- تا سن ۶ماهگی لبخند نمی زنند.
- تا سن ۱۲ ماهگی برخی حرکات کوچک مثل اشاره به چیزی یا حرکات دیگر دست وص ورت را انجام نمی دهند.
- عدم بیان و استفاده از تک کلمات تا سن ۱۶ ماهگی
- استفاده نکردن از عبارات دوکلمه ای تا ۲۴ ماهگی
- داشتن یک پسرفت در پیشرفت های قبلی، با از دست دادن مهارت های کلامی و اجتماعی
- برای جلوگیری از تماس بدنی، با قوس دادن به بدن از والدین یا فرد مراقبت کننده فاصله می گیرند.
- از تماس چشمی با دیگران خودداری می کند.
- به نظر می رسد که وقتی افراد می آیند و می روند متوجه نمی شوند.
درضمن در نظر داشته باشید که علائم اوتیسم با علائم بیماری های دیگر همپوشانی دارد.
مثلا قوس پشت ممکن است نشانه ای از رفلاکس معده به مری بجای اوتیسم باشد. با این حال یک کودک مبتلا به رفلاکس به طور معمول علائم دیگری مثل بی قراری، نق زدن و استفراغ دارد.
متخصصین در رابطه با نشانه های اوتیسم چه مراحلی برای تشخیص دارند ؟
برای این منظور باید والدین درصورتی که فکر می کنند فرزندشان رشد طبیعی نداشته نزد متخصص مراجعه کنند.
برخی از رفتارهایی که در بالا اشاره کردیم به متخصص ارجاع دهند. از جمله :
- لیستی از نقاط عطف رشد را که حس می کنید کودکتان هنوز توانایی انجام آن ها را ندارد، تهیه وبه متخصص نشان دهید. باید درباره تمام موارد اشاره کنید.
- درمورد نگرانی های خاص خود صریح و روشن شرح دهید. اگر یک پزشک پیشنهاد می کند که مدتی رفتار کودک را زیرنظر بگیرید، حتما به متخصص در این حوزه توضیح دهید.
- پس از غربالگری کودک، برای درک نتایج و معنای آن حتماسوالاتی بپرید. و در مورد روند انجام درمان مشورت کنید.
- اگر غربالگری علائم اوتیسم در نوزاد را نشان داد، کودک ممکن است در معرض ابتلا باشد. پس باید پیگیری کنید. باور آن شاید در ابتدا سخت باشد، اما اجازه ندهید احساسات شما از شروع درمان جلوگیری کند. احتمالا مداخله زودهنگام تفاوت زیادی در نحوه پاسخگویی کودک به درمان ایجاد کند. و قطعا با درمان سریعتر علائم کودک به طور قابل توجهی بهتر هم می شود.
