چگونه بعد از سقط جنین به آرامش روحی و روانی برسیم؟
چگونه بعد از سقط جنین به آرامش روحی و روانی برسیم؟
سالانه بانوان بسیاری در سراسر جهان دچار سقط جنین می شوند و تلاش می کنند آثار روحی و جسمی آن را به نحوی فراموش کنند، اما این کار چندان هم ساده نیست.
اگر شخصی از آنها بپرسد چند بارداری یا چند فرزند داشته‌اید، سعی می کنند حرفی از سقط جنین به میان نیاورند. مساله سقط جنین گرچه مساله‌ای بسیار شایع است، اما هنوز هم یک تابوست.
آمارها نشان می‌دهند، حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد بارداری ها در ۳ ماهه نخست پایان می یابند. اما این آمارها چندان دقیق نیستند، زیرا بسیاری از بانوان بدون آنکه حتی متوجه بارداری خود شوند در چند هفته نخست دچار سقط می شوند. دلیل نیمی از سقط جنین‌ها نقص کروموزومی جنین است.
در صورتی که سقط قبل از هفته ۱۲ بارداری رخ دهد به آن سقط جنین زودهنگام می گویند. بعد از سقط معمولا تفکرات منفی باعث افسردگی مادر و پدر می شود و گاهی تنها مشاوره با یک روان‌شناس به بهبود حال دو طرف کمک می کند.
مرور چند تجربه مشترک درباره سقط جنین
تازه متوجه شده بودم که باردارم، اما دوست نداشتم خبر آن را فوری پخش کنم و منتظر موقعیت مناسبی بودم. چند روز بعد یکی از دوستانم از من خواست تا برای پیاده‌روی در پارک همراهی‌اش کنم. آن روز کمی خسته شدم، اما فکر نمی کردم مسئله خیلی مهم باشد. شب همان روز دچار لکه بینی و خونریزی شدم. خودم را فورا به اورژانس رساندم. آزمایش‌ها نشان داد میزان HCG طبیعی است. خون ریزی ام قطع شد و بارداری ام ادامه پیدا کرد اما چند وقت بعد فهمیدم جنین رشد نکرده و فقط کیسه آبم بزرگ شده است، همیشه فکر می کردم دلیل سقط جنینم پیاده‌روی آن روز بوده است، اما این‌طور نبود و بارداری پوچ داشتم.
اواسط سال ۸۹ باردار شدم. آزمایش خون دادم و بارداری ام تایید شد و بی صبرانه منتظر اولین سونوگرافی بودم. بعد از مراجعه متوجه شدم جنینم ۹ هفته دارد، ولی هنوز فعالیت قلبش آغاز نشده است و به زودی سقط خواهد شد.
دو سه ماهی می‌شود که فرزندم را از دست داده‌ام. بعد از سقط، همیشه با همسرم در مورد این اتفاق صحبت می کردیم. این درد برای او هم سنگین بود. دوست داشتیم برای جنین از دست رفتمان اسمی انتخاب کنیم و به همین علت او را «فرشته کوچولو» صدا می کردیم. اطرافیان مان همیشه می گفتند که باید این مساله را هر چه سریع‌تر فراموش کنید و مجددا برای بارداری تلاش کنید. گرچه آنها درست می گفتند، اما حرف‌هایشان واقعا برای ما آزار دهنده بود. انگار کاملا فراموش کرده بودند که من مدتی پیش باردار بودم و فرزندی داشتم که حالا نیست.
دو مرتبه سقط جنین داشتم. یکی در هفته هفتم و یکی در هفته یازدهم بارداری. در این مورد با همسرم خیلی صحبت می کردیم، اما با اطرافیان مان نه. دوست نداشتم با آنها حرف بزنم چون متوجه دردم نمی شدند.
از سقط جنینم چند ماهی می‌گذرد، اما هنوز هم احساس غم عجیبی دارم. خدا را شکر که فرزند دیگری نیز دارم و همین مساله باعث شده تا کمتر به سقط جنین فکر کنم. اما به هر حال این موضوع را هرگز فراموش نکرده‌ام.
اگر پای حرف خانم‌هایی که دچار سقط جنین شده‌اند، بنشینید نظیر این جملات را خیلی می‌شنوید. درد سقط جنین درد عجیبی است، مخصوصا اگر سن بارداری بالا باشد. اما به هر حال زندگی ادامه دارد و باید تلاش کنید آن را فراموش کرده و مجددا برای بارداری اقدام کنید. شاید راهنمایی‌های زیر بتواند کمک حال تان باشد روحیه خود را بعد از سقط جنین بدست آورید :
خود را مقصر ندانید «نکنه گفتم بچه رو نمیخوام، این‌طور شد!» «نکنه خیلی کار کردم! استرس داشتم، باعث سقطش شدم!»… وقتی جنین سقط می شود، هزار و یک فکر و خیال به ذهنمان می رسد و مقصر اصلی را خودمان می دانیم! اما امروزه به کمک سونوگرافی، حتی قبل از تشکیل قلب، می توان جنین را مورد بررسی قرار داد و از سلامت آن مطمئن شد. پس چه دلیلی دارد خود را بی جهت نگران کنید! شاید جنینی که شما خود را عامل مرگش می‌دانید، اصلاً به وجود نیامده باشد یا دچار اختلالات ژنتیکی است و به طور طبیعی باید دفع شود!
در مورد سقط جنین صحبت کنید اما نه با هر کسی
وقتی خانمی دچار سقط جنین می شود اطرافیان نیز همانند او افسرده‌اند با این حال منطقی‌تر عمل می‌کنند و در عین همدردی، سعی دارند مادر را متقاعد کنند که باید هر چه سریع‌تر به زندگی عادی برگردد. اما حرف‌های آنها همیشه باعث رنجش مادر می‌شود. فکر می کنید لازم است در مورد اتفاقی که افتاده صحبت کنید؟ ترجیح می‌دهید با چه کسی درد دل کنید؟ اطرافیان؟ دوستان؟ پزشک زنان؟ روان‌شناس یا روان‌پزشک؟ گاهی اوقات تنها حرف‌زدن در مورد سقط جنین، باعث می شود حالتان بهتر شود. اگر احساس می کنید حرف زدن با هیچ‌کس حتی همسرتان کمک کننده نیست به یک روان‌شناس مراجعه کنید یا حتی در سایت‌های مرتبط با افرادی که تجربه‌ای مشابه داشته‌اند گفت وگو کنید.
مراقب خودتان باشید
روان‌شناسان توصیه می کنند بعد از سقط جنین زمانی را به خودتان اختصاص دهید. سعی کنید در مورد این مساله صحبت کنید یا احساساتتان را در یک دفترچه یادداشت کنید. برای اینکه بتوانید از این غم بزرگ عبور کنید. باید اول آن را خرد کرد. برخی افراد با به یاد سپردن تاریخ‌ها به‌خصوص تاریخ تولد (اگر نوزادی مرده متولد شده باشد) یا به تحریر درآوردن خاطرات سعی می‌کنند به آرامش برسند. به هر حال غم از دست دادن فرزند از یاد نمی رود، اما به مرور کمرنگ می شود مخصوصاً اگر مجدداً فرزندی به دنیا آورید.
