سقط جنین ، عوارض و مشکلات آن

در حال حاضر ۲۵ درصد جمعیت جهان در ۵۴ کشوری (آفریقا، آمریکای لاتین و آسیا) ساکن هستند. در این کشورها بر اساس قوانین سخت، سقط عمد تنها زمانی جایز است که جان مادر در خطر باشد.

در این کشورها بانوان مجبورند به روش‌هایی غیر از روش‌های پزشکی معمول روی بیاورند، در نتیجه در هر ۹ دقیقه یک خانم در اثر عوارض ناشی از سقط پر خطر جان می بازد.یافته های تازه نشان می دهند، بانوانی که پس از سقط جنین احساس تنهایی و انزوا می کنند از اختلال اضطراب پس از حادثه رنج می برند.

مدرسه پزشکی کالج سلطنتی لندن پس از مطالعه بر روی بیش از ۱۱۳ مادری که تجربه سقط جنین داشتند دریافتند، ۳۸ درصد بانوان ، سه ماه پس از پشت سر گذاشتن تجربه دردناک به اختلال اضطراب پس از حادثه مبتلا شده اند. همچنین، ۴۵ درصد بانوانی که سقط های مکرر، بارداری خارج از رحم و … را تجربه کرده اند نیز علایم و نشانه های این اختلال را بروز داده اند.

کارشناسان، حضور داشتن در رویدادهای ترسناک و خطرناک مانند طلاق، سقط جنین و مرگ عزیزان را از جمله عوامل خطرزایی می دانند که باعث بروز علایم و نشانه های اختلال اضطراب پس از حادثه می شوند و تاثیر منفی بر روابط میان فردی، شغل، اعتماد به نفس، تصویر مثبت از بدن افراد می گذارند.

دکتر جسیکا فرن، استاد مدرسه پزشکی کالج سلطنتی لندن و سرپرست این مطالعه گفت:” متاسفانه از بانوانی که سقط جنین می کنند حمایت های روحی روانی نمی شود و آنها از مشکلات روحی روانی – افسردگی، اضطراب، اختلالات وسواس گونه و … – رنج می برند که بر مهارت های اجتماعی، حل مسئله و قدرت باروری شان تاثیر سوء می گذارد. “

مراقبت‌های پزشکی در صورت سقط جنین

در صورت وجود علائم سقط جنین، پزشک با معاینۀ لگن، سونوگرافی و آزمایش خون، سقط جنین را تشخیص می‌دهد. هدف اصلی مراقبت و درمان در زمان سقط و دوران پس از آن، جلوگیری از خونریزی و عفونت است. در اغلب موارد، بدن زن تمام بافت‌های مربوط به حاملگی را دفع می‌کند. اگر سقط جنین در اوایل بارداری رخ دهد، این احتمال که بدن به تنهایی فرایند سقط جنین را کامل کند بیشتر است. اگر تمام بافت‌های مربوط به حاملگی دفع نشود، سقط جنین ناقص رخ می‌دهد که در این حالت برای جلوگیری از خونریزی و عفونت، نیاز به درمان خواهید داشت. برای خارج کردن بافت‌های باقی‌مانده معمولاً از سه روش زیر استفاده می‌شود:

انتظار و تحت نظر گرفتن مادر: در این روش هفت تا ۱۴ روز صبر می‌کنند تا جنین سقط‌شده به شکل طبیعی توسط بدن دفع شود. درصورتی‌که این فرایند به صورت کامل انجام نشود، ممکن است پزشک به سراغ روش‌های دیگری برود.

قرص‌هایی برای کمک به خارج کردن بافت‌ها: در این روش، پزشک با تجویز قرص‌های واژینال پروستاگلاندین، باعث تخلیه شدن محتویات رحم می‌شود. با توجه به شرایط، ممکن است پزشک یک قرص دیگر با نام میفپریستون تجویز کند که پس از آن، تخلیۀ رحم بهتر اتفاق می‌افتد.

عمل جراحی کورتاژ برای تخلیۀ رحم: در این روش، رحم با عمل کورتاژ تخلیه می‌شود. این عمل معمولاً با بی‌حسی موضعی انجام می‌شود، اما گاهی نیز ممکن است بیهوشی عمومی لازم باشد. در این عمل، دهانۀ رحم به آرامی باز می‌شود و بافت‌های باقی‌مانده از طریق ساکشن خارج می‌شود. به این عمل اصطلاحاً اتساع و تخلیه یا کوتاژ تخلیه‌ای می‌گویند.

در مواردی که منتظر ماندن برای دفع خودبه‌خود بافت‌های باقی‌مانده باعث ایجاد مشکل می‌شود مانند خونریزی زیاد یا عفونت، پزشک ممکن است بدون انتظار برای دفع، تصمیم به عمل کورتاژ برای تخلیۀ بافت باقی‌مانده بگیرد.

بارداری مجدد بعد از سقط جنین

نگرانی بابت وقوع دوبارۀ سقط جنین در بارداری بعدی امری قابل درک است، اما متخصصان یک سقط ناخواستۀ جنین را لزوماً علامتی برای وجود مشکل در مادر یا پدر تلقی نمی‌کنند. در هر صورت، برای بارداری بعدی شاید مجبور شوید کمی صبور باشید و منتظر بمانید. در هر یک از شرایط سقط ناخواسته، با کمک دارو یا روش‌های درمانی و جراحی پس از چهار تا شش ماه، چرخۀ عادت ماهانۀ شما دوباره شروع خواهد شد. برخی متخصصان معتقدند که پس از این عادت ماهانه می‌توانید برای بارداری مجدد اقدام کنید، اما گروهی دیگر توصیه می‌کنند که یک دورۀ دیگر از عادت ماهانه را نیز طی کنید. بنابراین زمان بیشتری برای بهبودی جسمی و روحی نیاز خواهید داشت. در این مدت باید از روش‌های جلوگیری از بارداری استفاده کنید، زیرا ممکن است شما دو هفته پس از سقط جنین، تخمک‌گذاری کنید و امکان بارداری مجدد وجود داشته باشد.