بهترین شیر خشک برای وزن گیری نوزاد

بهترین شیر خشک برای وزن گیری نوزاد : نوزاد شما متولد شده و الان مشخص شده است که آیا با شیر خودتان تغذیه میکند و یا مجبورید از شیرخشک استفاده کنید. غرق شدن در انبوه شیر خشک های مختلف آسان است. انتخاب خوراک مناسب برای نوزادتان یک تصمیم رژیمی دلپذیر است و گزینه های زیادی وجود دارد. وقتی شیر خشک انتخاب میکنید، شکل آن، نوع پروتئین و کربوهیدرات موجود، و دیگر مواد غذایی آن را درنظر بگیرید. در انتها، باید قادر به انتخاب شیر خشکی باشید که برای نوزاد و سبک زندگی شما بهترین است.

شکل های مختلف شیر خشک کدامند؟

شیر خشک ها به سه شکل هستند: آماده مصرف، مایع غلیظ و پودر شده.

۱- نوع آماده مصرف

 نوع  آماده مصرف بدون شک آسانترین است، بدون نیاز به مخلوط کردن یا اندازه گیری، فقط آن را باز کرده و سرو نمایید. این دستور، به گونه ای است که بیمارستانها در بیشتر موارد آن را به نوزادان تازه متولد شده ارائه مینمایند. بهداشتی است و به ویژه وقتی نمیدانید به آب مطمئن دسترسی دارید یا خیر به کمکتان می آید.

 راحتی نوع  آماده برای مصرف، قیمت آن است. قیمت این نوع در هر اونس حدود ۲۰ درصد بیشتر از دستور پودر شده است. ظروف آن نیز فضای بیشتری در قفسه و سطل زباله تان اشغال میکند (مگر اینکه بتوانید آنها را بازیافت کنید).

 وقتی در ظرف باز شد، نوع  آماده مصرف طول عمر کوتاهی دارد- و باید در طول ۴۸ ساعت مصرف شود. همچنین، از آنجا که نوع  مایع اغلب تیره تر از نوع  پودر شده است، بسیاری مادرها شکایت میکنند که بر روی لباسها لک ایجاد میکند.

۲- نوع مایع غلیظ شده

– نوع  مایع غلیظ نیاز به مخلوط کردن قسمتهای مساوی آب دارد. در مقایسه با نوع  آماده مصرف، نوع  غلیظ هزینه کمتری دارد و فضای کمتری از شما اشغال میکند. در مقایسه با نوع  پودر شده، آماده کردنش ساده تر است ولی هزینه بیشتری به همراه دارد.

۳- نوع پودر شده

نوع  پودر شده اقتصادی ترین و بهترین گزینه از نظر سازگاری با محیط زیست است. کمترین حجم را در حین جابجایی، انبار و در سطل زباله اشغال می کند. نوع  پودر شده نسبت به دیگر نوع ها نیاز به زمان بیشتری برای آماده شدن دارد، و شما باید دستورالعمل را به دقت دنبال کنید، ولی طول عمری یک ماهه پس از باز شدن دارد. مثل نوع  مایع غلیظ، می توانید هر زمان که نیاز دارید مقادیر مشخصی را با هم مخلوط کنید. هر مقدار که می خواهید. این مساله به ویژه وقتی شما یک مادر شیرده هستید که تنها گاهی نیاز به بطری کمکی دارید مفید است.

انواع فرمولاسیونها برای تهیه شیرخشک

انواعی از شیرخشک ها وجود دارد که برای نیازهای تمام نوزادان مناسب است. مشکلات معمول- مثل برگرداندن، گاز و قولنج– معمولا به رژیم غذایی نوزاد شما مربوط نیست. در اکثر موارد، این مشکلات مربوط به دستگاه گوارش نابالغ فرزندتان مربوط است، نه آنچه می خورد. بنابراین در این شرایط نوع خاصی از شیرخشک را حداقل برای چند هفته امتحان کنید. سپس، اگر هنوز نوزادتان دچار مشکل است، با پزشکش درباره تغییر رژیم مشورت نمایید.

۱-  بر پایه شیر گاو:

بیشتر دستورهای موجود در حال حاضر، شیر گاو را به عنوان عنصر اصلی در خود دارند. اکثر نوزادانی که با این دستور تغذیه شده اند یا این دستورها به عنوان مکمل غذاییشان است، آن را بهترین نوع می دانند، چرا که تعادل خوبی بین پروتئین، کربوهیدرات و چربی ایجاد می کند. پروتئین شیر در دستور، سبب هضم آسانتر آن می شود. نوزاد شما تا پس از یک سالگی قادر به هضم شیر گاو نخواهد بود.

۲-  بر پایه سویا:

این دستورها از پروتئین گیاهی مثل پروتئین شیر گاو درست شده اند که برای هضم بهتر اصلاح شده است. هرچند دستورهای مبتنی بر سویا گزینه مناسبی برای خانواده های گیاه خوار هستند، دلایل پزشکی اندکی برای استفاده از آن ها وجود دارد. این دلایل عبارتند از:

•  کمبود موقت لاکتور: عدم تعادل موقت لاکتوز ناشی از عفونت دستگاه گوارش
• حساسیت مرتبط با ایمونوگلوبین به شیر گاو: حساسیتی به شیر گاو که سبب ایجاد نشانه های سریع مثل خس خس کردن، کهیر و خارش پوست، می شود. بسیاری از نوزادان با حساسیت شیر مرتبط با IgE نیز به پروتئین سویا حساسیت دارند، بنابراین دستور سویا را مگر در صورت توصیه پزشک به این کودکان ندهید.
• گالاکتوزمیا: یک اختلال نادر ارثی که در آن نوزاد قادر به شکستن شکر شیر (گالاکتوز) برای تولید انرژی نیست.
• کمبود مادرزادی لاکتاز: اختلالی بسیار نادر و ارثی است که در آن کودک با مقدار بسیار اندک یا بدون آنزیمی متولد می شود که مسئول شکستن لاکتوز شکری موجود در شیر است، و سبب ایجاد نشانه های تهدید کننده زندگی عدم تحمل لاکتوز می شود. 
• نوع بدون لاکتوز: مورد عدم تحمل لاکتوز یا ناتوانی در هضم لاکتوز- شکری که عموما در شیر یافت می شود- نادر است. اگر نوزاد شما عدم تحمل لاکتوز دارد، ممکنست پزشک او یک دستور سویا یا دستوری دیگر پیشنهاد کند که در آن لاکتوز با یک شکر متفاوت مثل شهد ذرت جایگزین شده است.

۳- بر پایه کازئین یا whey هیدرولیز شده

در این دستورها پروتئین به بخش های کوچک (هیدرولیز شده به صورت کم) یا حتی کوچکتر (هیدرولیز شده به صورت زیاد) شکسته می شود، تا برای هضم به وسیله نوزاد شما نسبت به مولکول های بزرگتر پروتئین، ساده تر باشد. اگر نوزاد شما به پروتئین شیر حساسیت دارد یا در جذب مواد غذایی دچار مشکل است (که مشکلی متداول برای نوزادان نارس است) ممکنست نیاز به دستور هیدرولیز شده داشته باشد. علاوه بر این، ممکنست در صورت مشکلات پوستی مثل اگزما، پزشک استفاده از دستور هیدرولیز شده را توصیه کند.

شیر خشک برای نوزادان نارس یا نوزادان با وزن کم در زمان تولد:

این دستورها اغلب حاوی کالری و پروتئین بیشتر  و انواع چربی آسان جذب شونده به نام تری گلیسریدهای با زنجیره متوسط (MCT) است. مقدار MCT در این دستورها بسته به نوع برند متفاوت است. پزشک نوزادتان به شما در انتخاب آنچه به وزن گیری نوزادتان به میزان مورد نظر کمک می کند، یاری خواهد رساند.

شیر خشک های تخصصی دیگر:

شیر خشک های جدید همواره در حال پیشنهاد شدن و ورود به بازار هستند تا به مادران در کاهش مشکلات گوارشی نوزاد مثل قلنج یا رفلاکس اسیدی کمک کنند. این دستورها نسبت پروتئینی معادل شیر مادر دارند و از نظر ترکیبات نسبت به دستورهای معمول اندکی متفاوت هستند – ولی برخی متخصصان معتقدند ممکنست اصلا بهتر نباشند.

– در اغلب موارد و نه همیشه، شیر خشک های تخصصی گران تر بوده و از نظر ارزش مواد غذایی اساسی تفاوت قابل توجهی ندارد.سیستم گوارشی کودکان در طول شش ماه اول زندگی دستخوش تغییرات قابل توجهی می شود، که طبیعی است. سناریوهای کمی وجود دارد که در آن نوزادان نیاز به شیر خشک های پرهزینه تری دارند.” اگر شما فکر می کنید نوزادتان باید از یک شیر خشک تخصصی استفاده کند، پیش از اقدام با پزشک او مشورت کنید.

– آنچه یک برند شیر خشک را از دیگری متفاوت می کند کربوهیدرات های خاص و پروتئین ها و هرگونه ماده افزودنی هستند. برای مثال، ماده پروتئین شیر (casein) و وی (whey) دو نوع از پروتئین های شیر گاو هستند که با نسبت های مختلف در برندهای متفاوت شیر خشک مبتنی بر شیر گاو موجود است. ممکنست لیست موارد ذکر شده در برچسب مواد افزودنی گیج کننده باشد. در ادامه معرفی این مواد و مقایسه ای با آنچه در شیر مادر یافت می شود، ارائه شده است

–  DHA (اسید دوکوزاهگزانوئیک) و ARA (اسید آراکیدونیک)، که در حال حاضر جزء مواد افزودنی استاندارد در شیر خشک هستند. هردوی این مواد در شیر مادری که رژیم غذایی مناسب دارد یافت می-شوند و برای توسعه مغز و بینایی مهم هستند. نوزادانDHA  وARA  را از مادر خود در طول دوره ای سه ماهه دریافت می کنند، ولی این انتقال وقتی نوزاد به صورت ناقص متولد شود دچار نقصان می گردد. تمامی نوزادان نیاز به تامین ماندگار هر دو ماده در تمام سال اول زندگی خود دارند.

پروبیوتیک ها و پریبیوتیک ها:

پروبیوتیک ها نوعی باکتری زنده هستند که می توانند به پیشگیری از عفونت های گوارشی و التهابی کمک کنند. پریبیوتیک ها به تعداد زیادی از باکتری های پروبیوتیک در شکم کمک می کنند. برخی مطالعات نشان داده پروبیوتیک ها و پریبیوتیک ها می توانند نقشی مهم در سالم نگاه داشتن سیستم گوارش نوزاد شما داشته باشند ولی می توانند برای نوزادانی که مشکل سیستم ایمنی و دیگر مسائل پزشکی مشخص دارند، ایجاد خطر کنند، بنابراین بهترین راه آنست که پزشک پیش از استفاده از این دستورات، نوزاد شما را چک کند. هرگونه منفعت حاصل از پروبیوتیک ها و پریبیوتیک ها پس از توقف آن ها، متوقف خواهد شد.

آیا من می توانم شیر خشک خودم را داشته باشم؟

پزشکان به شدت نظر مخالف این دارند. اگر دستور خود را دارید، غیرممکن است که تمامی مواد غذایی را به میزان کافی به نوزادتان برسانید. دستور خانگی در وزن گیری به شکست می انجامد و ممکنست منجر به سوءتغذیه یا حتی مرگ شود.

درباره افزودن حبوبات یا شیر به شیر خشک نوزادم چه؟

هرگز هیچ ماده غذایی- از جمله ویتامین، حبوبات، اسیدهای چرب، روغن زیتون، شیر گاو معمولی، یا هرچیز دیگر- بدون توصیه پزشکتان به رژیم غذایی فرزند خود نیفزایید. شیر خشک ماده ای به دقت توسعه یافته است که با مقدار دقیق مواد غذایی در هم آمیخته می شود. افزودن هر چیزی به این دستور می تواند سلامت نوزاد شما را به خطر بیندازد.

مثلا روغن زیتون می تواند منجر به خسارت دائمی به شش ها و حتی مرگ شود، چرا که خطر استنشاق روغن به ریه ها حتی در زمان برگرداندن غذا وجود دارد. از آنجا که هضم شیر گاو نیز برای نوزادان دشوار است، هرگز آن را با رژیم غذایی مخلوط نکنید یا آن را تا پیش از ۱ سالگی به نوزاد ندهید. و اگر نوزادتان تمامی بطری را ننوشد، افزودن شیر مادر به شیر خشک، هدر دادن شیرتان است.

من هنوز نمی دانم چه شیر خشکی برای نوزادم مناسب است، چه کنم؟

اگر تصمیم گرفته اید که فرزند خود را تغذیه کنید و هنوز درگیر گزینه های فراوان موجود هستید، یا اقدام به تغییر دستورها گرفتید، با پزشک نوزادتان مشورت کنید. او با درنظر گرفتن سلامتی، سن و نیازهای تغذیه ای نوزاد، توصیه مناسبی به شما ارائه خواهد داد. همچنین، او واکنش های نوزادتان را درنظر گرفته و نشانه ها را مورد بررسی قرار می دهد. تلاش نکنید که حساسیتی که در خودتان است را تشخیص دهید. ممکنست شرایطی جدی را از دست بدهید یا از دریافت رژیم غذایی مناسب به وسیله نوزادتان جلوگیری کنید.