بهبود پس از عمل جراحی سزارین
بهبود پس از عمل جراحی سزارین : علی رغم درد زایمان ،بسیاری از زنان ترجیح می دهند به طور طبیعی زایمان کنند با این وجود ممکن است پزشک شما گزینه بخش c را برگزیند و یا بخش c از نظر پزشکی برای شما بهتر باشد. بخشcبه عنوان بخش سزارین شناخت شده است، سزارین یک نوع عمل جراحی برای به دنیا آوردن یک یا چند نوزاد از شکم می باشد برای همین سازمان بهداشت جهانی توصیه می کند که تنها در صورت ضرورت پزشکی انجام شود چرا که سزارین یکسری مشکلات پدید می آورد ،این می تواند به دلیل کار غلط ،حاملگی دوقلو، فشار خون بالا در مادر و یا مشکلات جفت یا بند ناف باشد.
مراقبتهای پس از زایمان سزارین
– بسیاری از زنان قبل از زایمان، به این دلیل سزارین را انتخاب میکنند تا از درد زایمان طبیعی فرار کنند، بی خبر از آن که ممکن است درد ناشی از جراحت سزارین بسیار دردناک باشد.
به عبارت دیگر باید به این دسته از مادران که هیچگونه منع پزشکی برای انجام زایمان طبیعی را ندارند، اطلاع و آگاهی کافی دهیم که انجام سزارین به معنای درد کمتر نمیباشد.
– پزشک متخصص پس از انجام سزارین، داروهای مسکن را برای درد این مادران تجویز میکند، اما اگر باز هم درد غیر قابل تحملی برای مادر ایجاد شود، میتواند از پزشک خود درخواست داروی مسکن بیشتری کند.
– چند ساعت پس از زایمان سزارین، به مادران توصیه میشود که راه رفتن را شروع کنند. قدم زدن و راه رفتن نفخ مادر را از بین میبرد. بسیاری از دردهای مادر سزارینی به علت جمع شدن گازها درون بدن اوست که با راه رفتن معمولا برطرف میشود.
– اولین بار قدم زدن پس از زایمان سزارین، معمولا تجربهای همراه با درد شدید است و فرد احساس میکند که بخیه ها ممکن است پاره شوند. اگر احساس میکنید که نمیتوانید بر روی پاهایتان بایستید، از پرستار خود کمک بگیرید.
– نوشیدن مقادیر زیادی آب و مایعات به مادرانی که سزارین کردهاند توصیه میشود. یکی از مشکلات بزرگی که بر سر راه مادران سزارینی است یبوست میباشد .اگر این مادران به یبوست مبتلا شوند، زور زدن موقع اجابت مزاج به بخیه ها فشار زیادی وارد میکند و بسیار دردناک میباشد. بنابراین برای جلوگیری از ایجاد این مشکل، نوشیدن مقادیر زیادی آب به این مادران توصیه میشود.
پس از سزارین چه نوع مسکنی دریافت می کنم؟
در اولین روزهای پس از سزارین تا چه حد بهبودی حاصل می شود؟
پرستار شما در ابتدا هر چند ساعت یکبار به بالین شما خواهد آمد که وضع شما را کنترل کرده و به شما کمک نماید. او علائم حیاتی شما را کنترل می کند، شکم شما را لمس می کند تا ببیند آیا رحم سفت است و میزان خونریزی واژن را بررسی می کند. نظیر هر زنی که به تازگی بچه ای بدنیا آورده است شما نیز دارای ترشحاتی از واژن خواهید بود که حاوی خون و بافت های اضافی کنده شده از حفره درونی رحم است. ممکن است اولین بار که از جا برمی خیزید مقداری زیادی از این ترشحات خونی دفع شوند و تا ۳ یا ۴ روز اول به رنگ قرمز روشن خواهد بود.همچنین پرستار به شما آموزش خواهد داد که چگونه سرفه کنید یا تمرینهای منظم تنفس انجام دهید تا مایعات جمع شده در ریه ها تخلیه شود. این امر در صورتیکه بیهوشی شما از نوع عمومی بوده باشد بسیار حائز اهمیت است. (خطر ابتلا به پنومونی با این عمل کاهش می یابد). دقت کنید که هنگام سرفه (و نیز عطسه و خنده) دستها یا یک بالش روی محل زخم بگذارید. اگر همه چیز روبراه باشد سرم و سوند ادراری در عرض ۱۲ ساعت پس از جراحی برداشته خواهد شد و شما به محض آنکه میل به خوردن داشته باشید می توانید غذا بخورید.
در دو روز اول ممکن است از نفخ و تجمع گاز در شکم رنج ببرید. از آنجا که حرکات روده بعد از جراحی کند می شود گاز در روده تجمع می یابد. حرکت کردن و راه رفتن به سیستم گوارشی کمک می کند تا مجددا فعالیت خود را از سرگیرد. اگر ناراحتی شما زیاد باشد پرستار به شما داروهای ضد نفخ حاوی سایمتیکون می دهد این دارو باعث می شود که حباب های گاز راحت تر کنار یکدیگر جمع شوند و گاز دفع شود. اما اگر باز هم دفع نداشتید حتما اطلاع دهید تا از خطرات احتمالی جلوگیری شود. مصرف سایمتیکون در دوران شیر دهی بی خطر است.احتمالا در روز جراحی و مسلما در روز بعد از آن به شما توصیه می شود که تخت را ترک کنید. (با این حال سعی نکنید که خودتان به تنهایی از تخت برخیزید. برای اولین بار پرستار باید در کنار شما باشد) هنگامیکه در تخت هستید با حرکت دادن و کشیدن ساق ها و چرخاندن مچ پا خون را در ساق پا به جریان بیاندازید. در روز دوم باید با کمک همسرتان یا پرستار چند بار در اتاق قدم بزنید. این امر به گردش خون در بدن کمک می کند، از تنبلی روده ها می کاهد، و خطر لخته شدن خون را در ساق پا کاهش می دهد. در ابتدا ممکن است حتی رفتن به دستشویی غیر ممکن به نظر برسد ولی حرکت کردن در بهبود شما اهمیت خاصی دارد می توانید برنامه راه رفتن را طوری تنظیم کنید که پس از دریافت مسکن باشد تا درد کمتری احساس کنید.احتمالا در عرض ۷ تا ۱۰ روز بخیه ها را خواهند کشید. این عمل چند دقیقه بیشتر وقت نمی گیرد و شما تنها کمی احساس نیشگون گرفتن می کنید؛ ولی درد ندارد.