تقلیدکردن کودکان
آیا تقلیدکردن در نوزادان روی یادگیری شان تاثیر دارد؟

تقلیدکردن در نوزادان و کودکان به چه صورت است؟

در طی چندسال اول زندگی، بچه ها مهارت های جدیدی کسب می کنند.

مثل استفاده معمول از اشیای خاص و یا قواعد زبان مادر خود را می آموزند.

اما سوالی که در این میان پیش می آید، اینست که کودکان چطور می توانند خیلی سریع چیزهای جدیدی یاد بگیرند! آیا تقلیدکردن در یادگیری ان ها موثر می باشد. در ادامه به همه این موارد می پردازیم.

تقلیدکردن در نوزادان و کودکان

روانشناسان بر این عقیده‌اند که پاسخ این سوال در توانایی فوق العاده انسان ها برای تقلیدکردن چیزیست که :

“می بینند، می شنوند، نهفته است.”

مطالعات متعددی نشان داده که بچه ها از همان دوران نوزادی خود رفتارهای مختلفی نشان می دهند. از انجام کارهای ساده با استفاده از اشیا گرفته تا تولید اصوات زبان مادری خود! همه و همه را تقلید می کنند.

در واقع تقلید به معنای توانایی کودک در کپی برداری از دیگران است.

شاید برایتان پیش آمده باشد که ببینید فرزندتان چیزی که را دیده یا شنیده، چند ساعت و یاحتی چند روز بعد، تکرار می کند. درنتیجه از این بابت حسابی شگفت زده شدید.

تقلیدکردن نوزادان و کودکان چقدر اهمیت دارد؟

فرزندان در هر لحظه ای از بیداری شان، به دنیای اطرافشان توجه می کنند.

آن ها مشاهده می کنند، صحبت کردن والدین شان را زیرنظر می گیرند، غذا خوردن شان حتی. و در برابر موقعیت ها هم واکنش نشان می دهند. درواقع از این طریق با دیگران تعامل می کنند. آن ها با تقلیدکردن از تمامی این کارها، می آموزند که چطور رفتار کنند.

پس یادگیری یکی از مهمترین دستاوردهای تقلیدکردن نوزاد و کودک است.

تقلیدکردن کودکان

اما همه چیز هم در یادگیری خلاصه نمی شود. تقلید می تواند فراتر از آن برود، و نوعی ارتباط و ابزاری برای آموزش مهارت های اجتماعی باشد. درحقیقت بچه ها از این طریق با مفاهیمی مثل همدلی و خودآگاهی اشنا می شوند.

تقلید کردن : به شکل ذاتی یا اکتسابی ست؟

مطالعاتی که صورت گرفته، تایید می کند که تقلید نقش مهمی در رشد بچه ها دارد.

اما این ویژگی مهم از چه زمانی در بچه ها شکل می گیرد؟

برخی از مهمترین روانشناسان، اینگونه تصور می کنند که :

کودکان در سال اول زندگی خود توانایی تقلید را دارند.

اما این دیدگاه در اواسط دهه ۱۹۷۰ تغییر یافته. زمانی که مطالعات برخی پژوهشگران نشان داد که نوزادان فقط چند ساعت بعد از تولد قادر به تقلید کردن از رفتارها می باشند. درواقع بچه ها حتی قبل از اینکه بتوانند صحبت کنند، به کمک حرکات صورت، صداسازی، حرکات بدن و انجام دادن کارهایی روی اشیا، دست به تقلید می زنند.

  • مثلا در شیرخوارگی عاشق کپی کردن حالت های چهره می باشند.

مثلا اگر لبخند بزنید، آن ها هم سعی می کنند لبخند بزنند. وقتی نوپا می شوند، بیشتر دوست دارند اعمالی را تقلید کنند که منجر به نتیجه مشخصی می شود.

  • یا در کودکی رفتار بزرگسالان را کپی می کنند.

این گونه می توانند قوانین و استراتژی  ها را یاد بگیرند. همچنین باعث درک بهتر ان ها از دیگران و فرهنگشان می شود.

درضمن تقلید بخش مهمی از یادگیری کودکان در دوره پیش دبستانی و دبستان خواهد بود.