چرا اکوی قلب جنین انجام می شود؟
اکوکاردیوگرافی قلب جنین
اکوکاردیوگرافی قلب جنین در واقع نوعی تصویربرداری تخصصی می باشد که با اسکن قلب جنین، با تمام جزییات، می توان به تشخیص نقص های قلبی جنین را داد.
پزشک در صورتی که در معاینات روتین بارداری و سونوگرافی ها مشکلی ببیند، برای بررسی دقیق تر عملکرد قلب جنین، تجویز اکوکاردیوگرافی قلب جنین را می دهد.
علت اینکه اکوکاردیوگرافی قلب جنین باید بدهید، چیست؟
معمولا در بین نقص های مادرزادی، عارضه نقص دیواره های قلب نوزاد دیده می شود، که خیلی هم شایع است.
در سونوگرافی های هفته های ۱۶ ام تا ۱۸ ام بارداری، سونوگرافر قلب جنین را به دقت معاینه می کند و از سالم بودن آن اطمینان حاصل می کند.
در ضمن در صورت مشکوک بودن به مشکل خاصی، مادر برای اکوی قلب جنین به یک متخصص ارجاع داده می شود.
به خاطر ایننکه قلب جنین در چنین مرحله ای بسیار کوچک می باشد و پزشک می تواند برای رفع این ابهامات و حتی تردیدهای کوچک، اکوی قلب را بررسی کند.
شاید بعد از اینکه به پزشک قلب ارجاع داده شوید، کمی نگران شوید.
اما جای نگرانی نیست، حتی در صورت بروز کوچکترین مشکل، تاثیری روی سلامت جنین در آینده نخواهد داشت.
با اکوی قلبی که گرفته می شود می توان به نوع عارضه پرداخت. مثلا :
- در صورتی که هر نوع سابقه مشکلات مادرزادی قلبی در مادر یا سایر فرزندان تان باشد، نیاز به اکو است.
- اگر دیابت دارید، خطر وجود نقص های مادرزادی قلب بالاتر می رود.
- مصرف داروهایی که خطر نقص های قلبی را بالاتر می برند.
- مشاهده اختلال کروموزومی در آزمایش های تشخیصی شناسایی نشده.
چطور اکوکاردیوگرافی قلب جنین انجام می شود؟
پزشک در صورتی که لازم ببیند اکوی قلب جنین انجام دهد، به متخصص ارجاع داده می شود.
این اسکن بین ۳۰ دقیقه تا یک ساعت طول می کشد. معمولا هم با یک دستگاه روی شکم انجام می شود.
پس از تمام شدن اسکن، نتیجه را سونوگرافر شرح می دهد.
در اکوی قلب جنین، جریان خون سرخرگ ها و سیاهرگ های جنین بررسی می شوند.
این تشخیص ها می توانند به مشکلات زیر کمک کنند :
- حفره ای در قلب جنین
- تنگی سرخرگ ها
- باز و بسته شدن ناقص دریچه های قلب
اغلب اکوهایی که انجام می شود، سالم بودن قلب جنین را تایید می کنند.
معمولا نقص های جزیی مثل حفره های کوچک معمولا خودبخود بهبود می یابند. در نتیجه نیازی به اقدامات درمانی ندارند.
اگر قلب جنین مشکل جدی داشته باشد، بهتر است زودتر تشخیص داده شود.
چون در صورت عدم درمان، باید بعد از زایمان به فکر درمان بود.
در چنین شرایطی، معمولا نوزاد را سعی کنید در بیمارستانی به دنیا بیاورید که بخش های مراقبت های ویژه مخصوص نوزادان باشد.
